GetPassage urn:cts:latinLit:stoa0238.stoa002.perseus-lat2:1.301-1.320 urn:cts:latinLit:stoa0238.stoa002.perseus-lat2:1.301-1.320
florentes animos sursum in mea regna tetendit,servatur quia certa mihi domus omnipotentissub pedibus Domini, meque ad sublime vocantemvictores caesa culparum labe capessunt.’dixit, et auratis praestringens aëra pinnis in caelum se virgo rapit, mirantur euntemVirtutes tolluntque animos in vota volentesire simul, ni bella duces terrena retardent.confligunt vitiis seque ad sua praemia servant.venerat occiduis mundi de finibus hostis Luxuria, extinctae iamdudum prodiga famae,delibuta comas, oculis vaga, languida voce,perdita deliciis, vitae cui causa voluptas,elumbem mollire animum, petulanter amoenashaurire inlecebras et fractos solvere sensus. ac tunc pervigilem ructabat marcida cenam,sub lucem quia forte iacens ad fercula raucosaudierat lituos, atque inde tepentia linquenspocula lapsanti per vina et balsama gressuebria calcatis ad bellum floribus ibat.