parum id videri, quod omnia divina humanaque turbentur; iam ad consulatum vulgi turbatores accingi. et primo, ut alter consul ex plebe fieret, id modo sermonibus temptasse; nunc rogari, ut, seu ex patribus seu ex plebe velit, populus consules creet. et creaturos haud dubie ex plebe seditiosissimum quemque: Canuleios igitur Iciliosque consules fore.
ne id Iuppiter optimus maximus sineret, regiae maiestatis imperium eo recidere; et se miliens morituros potius, quam ut tantum dedecoris admitti patiantur.
certum habere, maiores quoque, si divinassent concedendo omnia
non mitiorem in se plebem, sed asperiorem alia ex
aliis iniquiora postulando, cum prima impetrasset, futuram,
primo quamlibet dimicationem subituros fuisse potius, quam eas
leges sibi inponi paterentur.
quia tum concessum sit de tribunis, iterum concessum esse; finem
non fieri. non posse in eadem civitate
tribunos plebis
et patres esse; aut hunc ordinem aut illum magistratum tollendum esse, potiusque sero quam numquam obviam eundum audaciae temeritatique.
illine ut impune primo discordias serentes concitent finitima
bella, deinde adversus ea, quae concitaverint, armari civitatem
defendique prohibeant, et cium hostes tantum non