cum haec in Graecia Macedoniaque et Asia gererentur, Etruriam infestam prope coniuratio servorum fecit.
ad quaerendam opprimendamque alios iam
congregatos pugnando vicit;
ex his multi occisi, multi capti; alios verberatos crucibus
adfixit, qui principes
consules in provincias profecti sunt. Marcellum Boiorum ingressum
finis fatigato per diem totum milite via facienda castra in
tumulo quodam ponentem Corolamus quidam, regulus Boiorum, cum
magna
et illustres viri aliquot in illo tumultuario proelio ceciderunt inter quos praefecti socium T. Sempronius Gracchus et M. Iunius Silanus et tribuni militum de legione secunda M. Ogulnius et P. Claudius.
castra
stativis deinde iisdem per dies aliquot sese tenuit, dum et
saucios curaret et a tanto terrore
animos
Boi, ut est gens minime ad morae taedium ferendum patiens, in castella sua vicosque passim dilapsi sunt.
Marcellus Pado confestim traiecto in
ut antesignanos inpulerint. quod ubi Marcellus animadvertit, veritus, ne moti semel pellerentur, cohortem Marsorum cum opposuisset, equitum Latinorum omnis turmas in hostem emisit.
quorum cum primus secundusque impetus rettudisset inferentem se ferociter hostem, confirmata et reliqua acies Romana restitit primo, deinde signa acriter intulit.
nec ultra sustinuere certamen Galli, quin terga verterent atque effuse fugerent.
in eo proelio supra quadraginta milia hominum caesa Valerius Antias scribit, octoginta septem signa militaria capta et carpenta septingenta triginta duo et aureos torques multos, ex quibus unum magni ponderis Claudius in Capitolio Iovi donum in aede positum scribit.
castra eo die Gallorum expugnata direptaque, et Comum oppidum post dies paucos captum. castella inde duodetriginta ad consulem defecerunt.
id quoque inter scriptores ambigitur, utrum in Boios prius an
Insubres consul exercitum duxerit adversamque