ceterum adventu in Achaiam Philoclis, regii praefecti, non Corinthus tantum liberata obsidione, sed Argivorum quoque civitas per quosdam principes Philocli prodita est temptatis prius animis plebis.
mos erat comitiorum die primo velut ominis causa praetores
pronuntiare
cuius nomen post pactam cum Romanis societatem quia praeco non adiecit, fremitus primo multitudinis ortus,
deinde clamor subicientium Philippi nomen iubentiumque legitimum
huius fiducia favoris Philocles arcessitus nocte occupat collem
imminentem urbi — Larisam
praesidium erat Achaeorum, nuper impositum, quingenti fere iuvenes delecti omnium civitatium; Aenesidemus Dymaeus praeerat.
ad hos orator a praefecto regio missus, qui excedere urbe iuberet: neque enim pares eos oppidanis solis, qui idem quod Macedones sentirent, nedum adiunctis Macedonibus esse, quos ne Romani quidem ad Corinthum sustinuissent, primo nihil nec ducem nec ipsos movit;
post paulo, ut Argivos quoque
Aenesidemus, ne flos Achaeorum iuventutis simul cum urbe amitteretur, pactus a Philocle, ut abire illis liceret, ipse quo loco steterat armatus cum paucis clientibus non excessit.
missus a Philocle, qui quaereret, quid sibi vellet. nihil motus tantummodo, cum proiecto prae se
clipeo staret, in praesidio creditae
et post pactam inter Achaeos ac Romanos
haec ea aestate ab Romanis in Graecia terra marique gesta.